Codziennik 31maja…urodzili się: Tadeusz Urgacz, Bogumił Kobiela, Leszek Malinowski, Jacek Bończyk,

Foto: Jacek Bończyk

31 maja:
Polska – Dzień Bociana Białego (święto ustanowione w 2003 r. przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody „pro Natura”, obchodzone również w Niemczech, Austrii i Szwajcarii
1968 – Stefan Kisielewski rozpoczął pisanie Dzienników.
1972 – Richard Nixon jako pierwszy prezydent USA przybył z wizytą do Polski.
1977 – Zwodowano prom Pomerania.

Jacek Bończyk (ur. 31 maja 1967 roku w Wałbrzychu) – polski aktor teatralny i filmowy, piosenkarz, autor tekstów piosenek, scenarzysta i reżyser spektakli muzycznych. Wokalista i gitarzysta formacji rockowej Bończyk/Krzywański.
Od 2010 roku – członek Rady Artystycznej Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Od 2013 roku – dyrektor artystyczny Festiwalu Twórczości Wojciecha Młynarskiego. Współzałożyciel Fundacji Róbmy swoje dla kultury.
Jest absolwentem wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu (rocznik 1992). Chętnie sięga po utwory autorów francuskich. Często użycza głosu w dubbingu.
W latach 80. był harcerzem i instruktorem 1 WŚDS „Fokszekmek”, KI „Draka” i Wałbrzyskiej Chorągwi ZHP.Przez osiem lat był mężem aktorki Olgi Bończyk. Obecnie w związku małżeńskim z Klementyną Umer.

Leszek Malinowski (ur. 31 maja 1959 w Koszalinie) – polski artysta kabaretowy, aktor i scenarzysta, z zawodu magister inżynier technologii wody i ścieków. Współtworzy kabaret „Koń Polski”. Założyciel i prezes Radia Północ w Koszalinie.
Wybrana filmografia
1999: Badziewiakowie
2000: Skarb sekretarza
2002: Jest sprawa…
2004: Polskie miłości, Cudownie ocalony

Bogumił Kobiela (ur. 31 maja 1931 w Katowicach, zm. 10 lipca 1969 w Gdańsku) – polski aktor teatralny i filmowy.Ukończył gimnazjum w Krzeszowicach, liceum w Katowicach a w 1953 PWST w Krakowie[1]. Aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1953–1955 i 1958–1960), teatrzyku studenckiego Bim-Bom wraz ze Zbigniewem Cybulskim (1955–1958), Teatru Ateneum w Warszawie (1960–1963), kabaretów Dudek i Wagabunda (1963–1966), Teatru Komedia (1966–1969). Często występował w Telewizji Polskiej w programach estradowych, satyrycznych, a także w Teatrze Telewizji.Popularność zyskał grając w filmach najwybitniejszych polskich reżyserów, m.in. Munka i Wajdy, tworząc role tragikomiczne, oddające złożoność sytuacji, w jakiej znalazła się jednostka pośród wydarzeń historycznych XX wieku w Polsce. Zapamiętany głównie z roli Jana Piszczyka w Zezowatym szczęściu Munka.2 lipca 1969 w Buszkowie pod Koronowem razem z żoną uległ wypadkowi (poślizg), prowadząc biały samochód marki BMW 1600. Aktor doznał pęknięcia śledziony oraz krwotoku wewnętrznego[2]. Zmarł 8 dni później, w gdańskiej klinice, po dwóch operacjach i blisko godzinnej reanimacji. Został pochowany w swojej rodzinnej miejscowości, w Tenczynku pod Krakowem przy grobie swojej matki.Jego życie przedstawia książka Macieja Szczawińskiego Zezowate szczęście, wydana w 1996 w Katowicach przez Towarzystwo Zachęty Kultury.14 maja 1999 na ul. Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd (w okolicach Hotelu Grand). Dnia 10 września 2010 odsłonięto popiersie Bogumiła Kobieli w Galerii Artystycznej na placu Grunwaldzkim w Katowicach.

Tadeusz Urgacz (ur. 31 maja 1926 w Sosnowcu, zm. 4 czerwca 2011 w Warszawie[1]) – polski poeta, autor tekstów piosenek.Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, debiutował w 1946 roku w krakowskim piśmie Odrodzenie
Wybrane iosenki:
„Asmodeusz” (muzyka Bogusław Klimczuk, wyk. Maria Koterbska)
„Czarny Ali Baba” (muzyka Bogusław Klimczuk, wyk. Helena Majdaniec i Andrzej Zaucha)
„Jabłuszko pełne snu” (muzyka Bogusław Klimczuk, 1964, wyk. Mieczysław Wojnicki)
„Jest Bałałajka” (wyk. Jerzy Połomski) – Nagroda na VI KFPP w Opolu w 1968 r.
„Morskie orły” (muz. Władysław Szpilman, 1952, wyk. Chór Czejanda)